Kapalı alanlar, çeşitli endüstriyel ve inşaat faaliyetlerinde işçilerin çalıştığı, sıkça karşılaşılan alanlardır. Ancak, bu alanlarda yaşanabilecek kazalar, hızlı ve etkili kurtarma yanıtlarını gerektirir. Bu yazıda, kapalı alanlarda kurtarma sürelerinin nasıl düzenlendiği tartışılacaktır.Kurtarma Ekibinin Yetkinlik Standartları (NFPA 1670 ve NFPA 1006)
Kurtarma konusunda, NFPA 1670 ve NFPA 1006 gibi standartlar, tüm kapalı alanların potansiyel tehlikeler içerebileceğini kabul eder. Bu standartlar, özellikle kapalı alanlarda meydana gelen acil durumlara müdahale edecek ekiplerin hazırlıklı olmasını öngörür. Bu bağlamda, herhangi bir acil durumun meydana gelmiş olduğu varsayılır ve kurtarma ekibinin bu tehlikelerle başa çıkabilecek donanıma sahip olması beklenir.
Kurtarma Sürelerinin Belirlenmesi
Kapalı alanlarda kurtarma süres,, çoğunlukla alanın içerdiği tehlikelerle doğrudan ilişkilidir. Bazı kapalı alanlar, potansiyel tehlikeler içermeyebilir ve bu durumlarda kurtarma gereksinimi olmayabilir. Bununla birlikte, bazı durumlarda tehlikeler ortadan kaldırılmış olsa bile, işçilerin hastalık veya yaralanma durumlarında, kendi başlarına çıkamayacakları alanlar bulunabilir. Böyle durumlarda, her ne kadar belirgin bir tehlike olmasa da, yine de bir kurtarma önlemi alınması gerekebilir.
Kurtarma programlarının planlanma aşamasında, işçilerin güvenliği ve olası acil durumlara hızlı müdahale için gereken tüm unsurlar dikkate alınmalıdır. Yanıt aşaması ise, acil durumlar ortaya çıktıktan sonra nasıl hareket edileceğini belirler. Etkili bir kurtarma operasyonu, yalnızca alandaki tehlikeleri değil, aynı zamanda işçilerin çıkarılmasında zorluk yaşanıp yaşanmayacağını da göz önünde bulundurur.
Kurtarma Müdahale Seviyeleri
Kurtarma tepki süresi, NFPA 350`ye göre üç temel seviyede değerlendirilir: Seviye 1, Seviye 2 ve Seviye 3. Her bir seviye, farklı tehlikeler ve durumlar için özelleştirilmiştir.
- Seviye 1, tehlike tanımlanmayan ancak işçinin sakatlanması durumunda teknik kurtarma gerektirebilecek alanlar için geçerlidir.
- Seviye 2, hayat tehdit etmeyen ancak hızlı müdahale gerektiren tehlikeler içeren alanlar için uygundur.
- Seviye 3 ise, hayatı tehdit eden ve hemen müdahale gerektiren durumlar için geçerli olan bir kurtarma seviyesidir.
Seviye 2 (Orta Riskli Müdahale): Alanda hemen hayatı tehdit eden bir tehlike (IDLH) bulunmuyor ancak giriş yapan kişileri etkileyebilecek veya kendi başlarına çıkmalarını engelleyebilecek potansiyel tehlikeler varsa geçerlidir. Eğitimli bir kurtarma ekibi, olay yerinde bulunmalı ve 12-15 dakika içinde kurtarma girişini yapabilmelidir.
Seviye 3 (Yüksek Riskli Müdahale): Alanda hayatı tehdit eden bir tehlike (IDLH) veya başka bir acil tehlike varsa geçerlidir. Eğitimli bir kurtarma ekibi, olay yerinde hazır bulunmalı ve 2 dakika içinde kurtarma girişini gerçekleştirebilmelidir. Bu ekip yalnızca bu kurtarma işlemiyle sorumlu olmalıdır.
Sonuç
Kapalı alan kurtarma hizmetlerinin etkinliği, planlama ve hazırlık aşamasında alınan tedbirlere dayanır. Kurtarma ekiplerinin, potansiyel tehlikeleri ve işçilerin çıkarılmasını zorlaştıran koşulları önceden değerlendirerek, bu acil durumlara hazırlıklı olmaları gerekir. Ayrıca, bu hizmetlerin kalitesi, yalnızca uzmanlık ve ekipmanla sınırlı değildir; kurtarma ekiplerinin yeterlilikleri, önceden değerlendirilip doğrulanmalıdır. Sonuçta, her kapalı alan için uygun bir kurtarma seviyesinin belirlenmesi ve buna göre hazırlık yapılması, işçilerin güvenliğini sağlamak için kritik öneme sahiptir.
Son düzenleme: