Çalışanların hafta sonu tatil hakkının olup olmadığı, Cumartesi, özellikle de Pazar günü işe gitmek mecburiyetinde olup olmadıkları öteden beri tartışılan konular arasında yer almaktadır.
Aslında İş Kanunu Cumartesi – Pazar ayrımı yapmamış, sadece işçilere tatil gününden önce 63 üncü maddeye göre belirlenen iş günlerinde çalışmış olmaları yani haftalık 45 saatlik çalışma sürelerini doldurmuş olmaları koşulu ile yedi günlük bir zaman dilimi içinde kesintisiz en az 24 (yirmidört) saat dinlenme (hafta tatili) verilmesi gerektiği hükmüne yer vermiştir. Dolayısıyla işyerinde eğer Cumartesi – Pazar günleri de çalışılıyorsa yani işyeri açıksa, işveren işçiye haftada en az 24 saat hafta tatili vermek şartıyla işçiyi Cumartesi – Pazar günleri de çalıştırabilir. Bu durumda hafta sonu çalışan işçiye işverenin hafta tatilini hafta içi günlerden birinde vermesi gerekir.
Yargıtay kararına göre işçilerin Cumartesi günü çalışmak zorunda olup olmadığını, Cumartesi günü işe gelmeyen işçinin devamsızlık yapmış sayılıp sayılmayacağını Cumartesi Günü İşe Gelmeyen İşçi Devamsızlık Yapmış Sayılır mı ? başlıklı yazıda belirtmiştik.
Yargıtay 7. Hukuk Dairesi bir başka kararında, (Esas No. 2014/15443, Karar No. 2015/584, Tarihi: 26.01.2015) işveren tarafından Pazar günü çağrıldığı halde işe gelmediği için işten çıkarılan işçinin durumunu değerlendirmiştir.
Yargıtay kararına konu olayda; işveren arızi bir durum olan fuar için mobilya işinde çalışan işçilerinin Pazar günü çalışmalarını istemiş, davacı işçi ve diğer üç işçi hafta tatili olduğu gerekçesiyle Pazar günü fuara gelip çalışmamışlar, bunun üzerine işveren dışardan eleman bularak fuarda tanıtılacak mobilyaların montajını yaptırmış, çağırdığı halde Pazar günü fuara gelmeyen işçileri ise tazminatsız işten çıkarmış, işçilerden biri İş Mahkemesinde dava açarak işverenin kıdem ve ihbar tazminatı ödemesini talep etmiş, yerel mahkeme (İş Mahkemesi) işçinin talebini kabul ederek işverenin kıdem ve ihbar tazminatı ödemesi gerektiğine, yani işçiyi haksız olarak işten çıkardığına karar vermiştir.
İşverenin İş Mahkemesi kararına karşı Yargıtay’a temyize gitmesi üzerine Yargıtay 7. Hukuk Dairesi ise işvereni haklı bulmuş ve İş Mahkemesinin kararını bozmuştur.
Yargıtay kararında; fuarın işveren için ekonomik olarak önem arz ettiği gibi çalışmanın tek günlük arızi bir durum olduğunu, bu nedenle davacı işçi ile diğer işçilerin işverenin talebine rağmen söz konusu fuar gününün hafta tatili olduğu gerekçesi ile toplu olarak fuara katılmayacaklarını bildirmelerinin iyiniyetli olmadığını, davacı işçinin pazar günkü çalışmaya katılmaması için başka bir mazeret bildirmediğini, işverenin yönetim hakkı kapsamında işçileri Pazar günü çalıştırmasının da mümkün olduğunu, bu nedenle işvereni zor durumda bırakma amaçlı işçinin bu davranışının doğruluk ve bağlılık kurallarına da aykırı olduğunu, dolayısıyla işverence yapılan feshin haklı olduğunu, yani işverenin işçiyi haklı olarak işten çıkardığını, bu nedenle işçiye kıdem ve ihbar tazminatı ödemesi gerekmediğini belirtmiştir.
Aslında İş Kanunu Cumartesi – Pazar ayrımı yapmamış, sadece işçilere tatil gününden önce 63 üncü maddeye göre belirlenen iş günlerinde çalışmış olmaları yani haftalık 45 saatlik çalışma sürelerini doldurmuş olmaları koşulu ile yedi günlük bir zaman dilimi içinde kesintisiz en az 24 (yirmidört) saat dinlenme (hafta tatili) verilmesi gerektiği hükmüne yer vermiştir. Dolayısıyla işyerinde eğer Cumartesi – Pazar günleri de çalışılıyorsa yani işyeri açıksa, işveren işçiye haftada en az 24 saat hafta tatili vermek şartıyla işçiyi Cumartesi – Pazar günleri de çalıştırabilir. Bu durumda hafta sonu çalışan işçiye işverenin hafta tatilini hafta içi günlerden birinde vermesi gerekir.
Yargıtay kararına göre işçilerin Cumartesi günü çalışmak zorunda olup olmadığını, Cumartesi günü işe gelmeyen işçinin devamsızlık yapmış sayılıp sayılmayacağını Cumartesi Günü İşe Gelmeyen İşçi Devamsızlık Yapmış Sayılır mı ? başlıklı yazıda belirtmiştik.
Yargıtay 7. Hukuk Dairesi bir başka kararında, (Esas No. 2014/15443, Karar No. 2015/584, Tarihi: 26.01.2015) işveren tarafından Pazar günü çağrıldığı halde işe gelmediği için işten çıkarılan işçinin durumunu değerlendirmiştir.
Yargıtay kararına konu olayda; işveren arızi bir durum olan fuar için mobilya işinde çalışan işçilerinin Pazar günü çalışmalarını istemiş, davacı işçi ve diğer üç işçi hafta tatili olduğu gerekçesiyle Pazar günü fuara gelip çalışmamışlar, bunun üzerine işveren dışardan eleman bularak fuarda tanıtılacak mobilyaların montajını yaptırmış, çağırdığı halde Pazar günü fuara gelmeyen işçileri ise tazminatsız işten çıkarmış, işçilerden biri İş Mahkemesinde dava açarak işverenin kıdem ve ihbar tazminatı ödemesini talep etmiş, yerel mahkeme (İş Mahkemesi) işçinin talebini kabul ederek işverenin kıdem ve ihbar tazminatı ödemesi gerektiğine, yani işçiyi haksız olarak işten çıkardığına karar vermiştir.
İşverenin İş Mahkemesi kararına karşı Yargıtay’a temyize gitmesi üzerine Yargıtay 7. Hukuk Dairesi ise işvereni haklı bulmuş ve İş Mahkemesinin kararını bozmuştur.
Yargıtay kararında; fuarın işveren için ekonomik olarak önem arz ettiği gibi çalışmanın tek günlük arızi bir durum olduğunu, bu nedenle davacı işçi ile diğer işçilerin işverenin talebine rağmen söz konusu fuar gününün hafta tatili olduğu gerekçesi ile toplu olarak fuara katılmayacaklarını bildirmelerinin iyiniyetli olmadığını, davacı işçinin pazar günkü çalışmaya katılmaması için başka bir mazeret bildirmediğini, işverenin yönetim hakkı kapsamında işçileri Pazar günü çalıştırmasının da mümkün olduğunu, bu nedenle işvereni zor durumda bırakma amaçlı işçinin bu davranışının doğruluk ve bağlılık kurallarına da aykırı olduğunu, dolayısıyla işverence yapılan feshin haklı olduğunu, yani işverenin işçiyi haklı olarak işten çıkardığını, bu nedenle işçiye kıdem ve ihbar tazminatı ödemesi gerekmediğini belirtmiştir.