Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı tarafından hazırlanan 2016 Temmuz ayı işkollarındaki ve sendikalara üye işçi istatistiklerini belirten tebliğ 30 Temmuz’da Resmi Gazete’de yayınlandı. Genel olarak bakıldığında çalışan işçi sayısının bir önceki istatistiğe oranla yüzde 2,96 artarak 13 milyon 38 bin 351 kişiye ulaştığı görülmektedir. Buna karşılık sendikalı işçilerin oranı ise yüzde 0,46 azalarak 1 milyon 499 bin 870 kişiye inmiş durumda. Bu durumu temel nedeni ise OHAL kapsamında Aksiyon-İş üyelerinin listeden çıkarılması.
Hak-İş’in üye büyümesi Türk-İş’in aleyhine olacak şekilde gelişmektedir. Yıllar içinde bakıldığında 2013 yılında Türk-İş’in üye oranı sendikal toplam içinde yüzde 71 düzeyinde iken yüzde 59’a gerilemiştir. Hak-İş ise aynı dönemde yüzde 16 olan üye oranını yüzde 29’a çıkarmıştır. DİSK ise yaklaşık yüzde 10 olan mevcut durumu ile yerinde saymaktadır.
Sendikalı işçilerin yüzde 98’i üç konfederasyon (Türk-İş, Hak-İş ve DİSK) üyesi sendikalardan toplanmış bulunmaktadır. Kurulan bağımsız sendikalar ise bazı önemli adımlar atmakla beraber şu an için çekim merkezi olamamıştır.
Genel olarak baktığımızda Temmuz 2016 istatistiğinde de bilinen gerçekte bir değişme yok; işçilerin yüzde 88’i sendikasız. Yüzde 12’lik sendikalı görünen işçilerin ise gerçek anlamda örgütlüğü de ayrıca tartışmaya açık durumda…
Tabi istatistiklerdeki birkaç sınırlılığı belirtmekte yarar var:
• Sendikaların üye sayıları işçi hareketinin ve sendikaların durumunu birebir yansıtmaz. Ancak, hiçbir anlamı olmadığı da söylenemez. Sınıf hareketindeki diğer gelişmelerle birlikte değerlendirildiğinde anlamlandırılabilecek verilerdir.
• Bakanlığın yayınladığı istatistiklere tam olarak güvenilemez. İstatistiklerde iktidara yakın sendikaları kollayan ve abartan, diğer sendikaların üyelerini ise tırpanlayan bir yaklaşımın olduğuna dair şüpheler bulunmaktadır. Ancak, bu oynamalar da görüntüyü topyekün değiştirecek boyutta değildir.
• Burada tartışılacak sayılar işçi sınıfının bir bölümüyle ilgilidir. İşçi sınıfının diğer bir bölümünü oluşturan kamu çalışanlarının sendikalaşma durumu bu istatistiklerde yer almamaktadır.
• Yine işçi sayıları ve sendikal üyelikler açıklanırken kayıt dışı çalışanları kapsamadığı için gerçek durum daha vahimdir. DİSK-Ar’ın açıklamasına göre sigortalı işçileri esas alan resmi sendikalaşma oranı yüzde 11,5 iken kayıt dışı işçileri hesaba kattığımızda bu oran yüzde 9,7'dir. Diğer yandan işçilerin sadece yüzde 7’si toplu iş sözleşmesi kapsamındadır. Özel sektörde ise toplu iş sözleşmesi kapsamı yüzde 4,6 civarındadır.
Son olarak ekleyelim: Sendikal örgütlenmenin önüne türlü engel çıkarıldığı ve iktidar yanlısı sendikaların önünün açıldığı günümüzde birçok kıvılcım da bulunmakta. Nestle, Avon, Avcılar Belediyesi, Emaar, Tedi, Nef, LSG Sky Chefs, Ekoroma, Altherm Klima, Toyo Matbaa direnişleri sayamadığımız onlarca direnişten örnekler…
***
İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği Meclisi işçiler, kamu çalışanları, işçi aileleri, doktorlar, mühendisler, akademisyenler, gazeteciler, hukukçular ve onların örgütlenmelerinin oluşturduğu; devletten ve sermayeden bağımsız; sağlıklı ve güvenli çalışma mücadelesini yürüten bir koordinasyon, bir ağ, bir emek örgütüdür...
Yazılı, görsel, dijital basından takip edebildiğimiz, emek-meslek örgütlerinden gelen bilgiler ile işçiler, işçi yakınlarının bildirimleri ışığında tespit edebildiğimiz ve her gün güncellenen bilgiler ışığında 2016 yılının ilk yedi ayında yaşanan iş cinayetleri şöyle:
Ocak ayında en az 115 işçi,
Şubat ayında en az 144 işçi,
Mart ayında en az 160 işçi,
Nisan ayında en az 171 işçi,
Mayıs ayında en az 123 işçi,
Haziran ayında en az 203 işçi,
Temmuz ayında ise en az 133 yaşamını yitirdi…
2016 yılının ilk yedi ayında iş cinayetleri sonucu en az 1049 işçi kardeşimiz aramızdan ayrıldı…
Son dört yılda Temmuz ayında yaşanan iş cinayetlerine bakarsak;
2013 yılının Temmuz ayında en az 120 işçi,
2014 yılının Temmuz ayında en az 130 işçi,
2015 yılının Temmuz ayında en az 172 işçi,
2016 yılının Temmuz ayında ise en az 133 işçi yaşamını yitirdi...
Temmuz ayında yaşamını yitiren 133 emekçinin 107’si işçi, memur statüsünde çalışan ücretlilerden; 20’si çiftçilerden/küçük toprak sahiplerinden ve 6’sı esnaflardan olmak üzere 26’sı kendi nam ve hesabına çalışanlardan oluşuyor...
Hak-İş’in üye büyümesi Türk-İş’in aleyhine olacak şekilde gelişmektedir. Yıllar içinde bakıldığında 2013 yılında Türk-İş’in üye oranı sendikal toplam içinde yüzde 71 düzeyinde iken yüzde 59’a gerilemiştir. Hak-İş ise aynı dönemde yüzde 16 olan üye oranını yüzde 29’a çıkarmıştır. DİSK ise yaklaşık yüzde 10 olan mevcut durumu ile yerinde saymaktadır.
Sendikalı işçilerin yüzde 98’i üç konfederasyon (Türk-İş, Hak-İş ve DİSK) üyesi sendikalardan toplanmış bulunmaktadır. Kurulan bağımsız sendikalar ise bazı önemli adımlar atmakla beraber şu an için çekim merkezi olamamıştır.
Genel olarak baktığımızda Temmuz 2016 istatistiğinde de bilinen gerçekte bir değişme yok; işçilerin yüzde 88’i sendikasız. Yüzde 12’lik sendikalı görünen işçilerin ise gerçek anlamda örgütlüğü de ayrıca tartışmaya açık durumda…
Tabi istatistiklerdeki birkaç sınırlılığı belirtmekte yarar var:
• Sendikaların üye sayıları işçi hareketinin ve sendikaların durumunu birebir yansıtmaz. Ancak, hiçbir anlamı olmadığı da söylenemez. Sınıf hareketindeki diğer gelişmelerle birlikte değerlendirildiğinde anlamlandırılabilecek verilerdir.
• Bakanlığın yayınladığı istatistiklere tam olarak güvenilemez. İstatistiklerde iktidara yakın sendikaları kollayan ve abartan, diğer sendikaların üyelerini ise tırpanlayan bir yaklaşımın olduğuna dair şüpheler bulunmaktadır. Ancak, bu oynamalar da görüntüyü topyekün değiştirecek boyutta değildir.
• Burada tartışılacak sayılar işçi sınıfının bir bölümüyle ilgilidir. İşçi sınıfının diğer bir bölümünü oluşturan kamu çalışanlarının sendikalaşma durumu bu istatistiklerde yer almamaktadır.
• Yine işçi sayıları ve sendikal üyelikler açıklanırken kayıt dışı çalışanları kapsamadığı için gerçek durum daha vahimdir. DİSK-Ar’ın açıklamasına göre sigortalı işçileri esas alan resmi sendikalaşma oranı yüzde 11,5 iken kayıt dışı işçileri hesaba kattığımızda bu oran yüzde 9,7'dir. Diğer yandan işçilerin sadece yüzde 7’si toplu iş sözleşmesi kapsamındadır. Özel sektörde ise toplu iş sözleşmesi kapsamı yüzde 4,6 civarındadır.
Son olarak ekleyelim: Sendikal örgütlenmenin önüne türlü engel çıkarıldığı ve iktidar yanlısı sendikaların önünün açıldığı günümüzde birçok kıvılcım da bulunmakta. Nestle, Avon, Avcılar Belediyesi, Emaar, Tedi, Nef, LSG Sky Chefs, Ekoroma, Altherm Klima, Toyo Matbaa direnişleri sayamadığımız onlarca direnişten örnekler…
***
İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği Meclisi işçiler, kamu çalışanları, işçi aileleri, doktorlar, mühendisler, akademisyenler, gazeteciler, hukukçular ve onların örgütlenmelerinin oluşturduğu; devletten ve sermayeden bağımsız; sağlıklı ve güvenli çalışma mücadelesini yürüten bir koordinasyon, bir ağ, bir emek örgütüdür...
Yazılı, görsel, dijital basından takip edebildiğimiz, emek-meslek örgütlerinden gelen bilgiler ile işçiler, işçi yakınlarının bildirimleri ışığında tespit edebildiğimiz ve her gün güncellenen bilgiler ışığında 2016 yılının ilk yedi ayında yaşanan iş cinayetleri şöyle:
Ocak ayında en az 115 işçi,
Şubat ayında en az 144 işçi,
Mart ayında en az 160 işçi,
Nisan ayında en az 171 işçi,
Mayıs ayında en az 123 işçi,
Haziran ayında en az 203 işçi,
Temmuz ayında ise en az 133 yaşamını yitirdi…
2016 yılının ilk yedi ayında iş cinayetleri sonucu en az 1049 işçi kardeşimiz aramızdan ayrıldı…
Son dört yılda Temmuz ayında yaşanan iş cinayetlerine bakarsak;
2013 yılının Temmuz ayında en az 120 işçi,
2014 yılının Temmuz ayında en az 130 işçi,
2015 yılının Temmuz ayında en az 172 işçi,
2016 yılının Temmuz ayında ise en az 133 işçi yaşamını yitirdi...
Temmuz ayında yaşamını yitiren 133 emekçinin 107’si işçi, memur statüsünde çalışan ücretlilerden; 20’si çiftçilerden/küçük toprak sahiplerinden ve 6’sı esnaflardan olmak üzere 26’sı kendi nam ve hesabına çalışanlardan oluşuyor...