22 Eylül 2016 Perşembe
T.C.
12. DAİRE
E. 2015/1695
K. 2015/4717
T. 9.9.2015
• GEÇİCİ PERSONEL ( Davacıya İsnat Edilen ve Sübuta Eren Fiillerin Devlet Memurluğundan Çıkarma Cezasını Gerektiren Fiil ve Haller İçerisinde Yer Almadığı - Davacının Görevini Sonlandıran Sözleşmesinin Feshedilmesine İlişkin İşlemde Hukuka Uygunluk Bulunmadığı )
• REFERANS NORM ( Davacıya İsnat Edilen Fiillerin Referans Norm Olarak Dikkate Alınması Gereken 657 S. K.'nun Md. 125/1/E Hükmünde Sayılan ve Devlet Memurluğundan Çıkarma Cezasını Gerektiren Fiil ve Haller İçerisinde Yer Almadığı - Davacının Sözleşmesinin Feshedilmesine İlişkin İşlemde Hukuka Uygunluk Bulunmadığı )
• DEVLET MEMURLUĞUNDAN ÇIKARMA ( Fiillerin Referans Norm Olarak Dikkate Alınması Gereken 657 Sayılı Kanunda Devlet Memurluğundan Çıkarma Cezasını Gerektiren Fiil ve Haller İçerisinde Yer Almadığı - Geçici Personel Olarak Görev Yapan Davacının Sözleşmesinin Feshedilmesine İlişkin İşlemde İsabet Bulunmadığı )
• NE DAİR İŞLEMİN İPTALİ İSTEMİ ( Geçici Personel Olarak Görev Yapan Davacının Sözleşmesi - Davacıya İsnat Edilen Fiillerin Devlet Memurluğundan Çıkarma Cezasını Gerektiren Fiil ve Haller İçerisinde Yer Almadığı/Sözleşmesinin Feshedilmesine İlişkin İşlemde Hukuka Uygunluk Bulunmadığı )
657/m.4/C,125/1/E
ÖZET : Dava, Türkiye İstatistik Kurumu Ankara Bölge Müdürlüğünde 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu'nun 4/C maddesi uyarınca geçici personel olarak görev yapan davacının, sözleşmesinin feshedilmesine ilişkin işlemin iptali istemiyle açılmıştır. Davacıya isnat edilen fiillerin sübuta erdiği sonuç ve kanaatine varılmakla birlikte, fiillerin "referans norm" olarak dikkate alınması gereken 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu'nun 125. maddesinin birinci fıkrasının ( E ) bendinde sayılan ve "Devlet memurluğundan çıkarma" cezasını gerektiren fiil ve haller içerisinde yer almadığı anlaşıldığıdan, davacının "görevini sonlandıran" sözleşmesinin feshedilmesine ilişkin işlemde hukuka uygunluk bulunmadığı sonucuna varılmış, bu nedenle de davanın reddi yolunda verilen temyize konu kararda hukuki isabet görülmemiştir.
İstemin Özeti : Ankara 18. İdare Mahkemesince verilen 04/03/2015 tarihli ve E:2014/418; K:2015/161 sayılı kararın, dilekçede yazılı nedenlerle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesi uyarınca temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : İstemin reddi gerektiği savunulmaktadır.
Danıştay Tetkik Hâkimi Düşüncesi : Temyiz isteminin kabulü ile temyize konu kararın bozulması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Onikinci Dairesince dava dosyasının tekemmül ettiği görüldüğünden yürütmenin durdurulması istemi hakkında karar verilmeyerek işin gereği düşünüldü:
KARAR : Dava, Türkiye İstatistik Kurumu Ankara Bölge Müdürlüğünde 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu'nun 4/C maddesi uyarınca geçici personel olarak görev yapan davacının, sözleşmesinin 17.12.2012 tarihli ve 2012/4126 sayılı ve 20.12.2013 tarihli 2013/5758 sayılı Bakanlar Kurulu Kararının eki Esasların 8. Maddesinin 1. Fıkrasının ( a ) bendi gereğince feshedilmesine ilişkin nın 17/01/2014 tarih ve 41 sayılı işleminin iptali istemiyle açılmıştır.
İdare Mahkemesince, davacının hizmet sözleşmesinin sona erdirilmesine neden olan eylemlerinin sabit olduğu, dava konusu işlemde hukuka aykırılık görülmediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Davacı tarafından, mahkeme kararının hukuka aykırı olduğu ileri sürülerek temyizen incelenip bozulması istenilmektedir.
Davacı ile arasında imzalanan 2014 yılı hizmet sözleşmesi ile davacının, kurumun Ankara Bölge Müdürlüğü'nde 03.01.2014-30.12.2014 tarihleri arasında geçici personel olarak istihdamı öngörülmüştür. Ankara Bölge Müdürlüğü'nde görevli personel tarafından verilen geçici görev yolluk bildirimleri ile personellerin kendilerine ait teslim tutanaklarının bulunduğu koçanların karşılaştırılması neticesinde, personelin otobüsle görevli oldukları ilçelere gittiklerini beyan etmelerine rağmen, bildirdikleri günlerde ilçelere gidildiğine dair hiçbir belgenin bulunmaması üzerine yapılan soruşturma sonucu düzenlenen raporda; davacının görevli olduğu ilçelere gitmediği halde gittiğini beyan etmek suretiyle haksız görev yolluğu alma eylemi nedeniyle 657 sayılı Kanunun 125/C- ( d ), 125/C- ( ı ) ve 125/D- ( f ) maddelerinin ihlal edildiği sonucuna varılarak "kademe ilerlemesinin durdurulması cezası" ile cezalandırılmasının önerildiği, disiplin cezası önerisine karşılık dava konusu 17/01/2014 tarih ve 41 sayılı işlemle Türkiye İstatistik Kurumunda 2014 Yılında Geçici Personel Çalıştırılması İle Kurum Dışından Görevlendirilecek Kamu Personeline İlişkin Usul ve Esasların Belirlenmesi ve Ödenecek Ücretlere Dair Kararın 8. maddesinin birinci fıkrasının ( a ) bendinin 18,19 ve 21 numaralı alt bentlerinde sayılan fiilleri işlediği kanaati ile sözleşmesinin feshedildiği anlaşılmaktadır.
657 sayılı Devlet Memurları Kanunu'nun birinci maddesinin ilk iki fıkrasında; bu Kanunun, Genel ve Katma Bütçeli Kurumlar, İl Özel İdareleri, Belediyeler, İl Özel İdareleri ve Belediyelerin kurdukları birlikler ile bunlara bağlı döner sermayeli kuruluşlarda, kanunlarla kurulan fonlarda, kefalet sandıklarında veya Beden Terbiyesi Bölge Müdürlüklerinde çalışan memurlar hakkında uygulanacağı, sözleşmeli ve geçici personel hakkında bu Kanunda belirtilen özel hükümlerin uygulanacağı belirtilmiş; 4/C maddesinde de geçici personel; "bir yıldan az süreli veya mevsimlik hizmet olduğuna Devlet Personel Başkanlığı ve Maliye Bakanlığının görüşlerine dayanılarak Bakanlar Kurulunca karar verilen görevlerde ve belirtilen ücret ve adet sınırları içinde sözleşme ile çalıştırılan ve işçi sayılmayan kimselerdir." şeklinde tanımlanmıştır.
Görüldüğü üzere, 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu'nun 4/C maddesi ile geçici personelin, memurlardan farklı olarak, bir yıldan az süreli sözleşme ile istihdam edilen kamu hizmeti görevlisi olarak kabul edildiği, memuriyet statüsünden farklı bir statü olarak oluşturulduğu, istihdam koşulları yönünden idareye tanınan takdir yetkisi ölçüsünde, aynı hukuksal durumda olmadıkları memurlardan farklı düzenlemeler yapılmasının mümkün hale getirildiği, bu yetkinin ise sadece Bakanlar Kurulu'na ait olduğu anlaşılmaktadır.
Bu doğrultuda, memurlarla aynı işi yapsalar da 657 sayılı Kanun gereğince statüsü, çalıştırılma amacı, süresi, hakları ve yükümlülükleri Devlet memurlarından farklılık arzeden geçici personelin istihdam koşulları ile ilgili olarak, yine 657 sayılı Kanun'un verdiği yetkiye dayanılarak her yıl yayınlanan Bakanlar Kurulu kararlarında, 657 sayılı Kanun'un memurlar için öngördüğü koşullardan farklı düzenlemelere gidilmiştir. Dolayısıyla, 657 sayılı Kanun'un 4/C maddesi ile ilgili uyuşmazlıkların yargı mercilerince çözümünde, 657 sayılı Kanun'un memurlarla ilgili hükümlerini doğrudan uygulama olanağı bulunmamaktadır. Bununla birlikte 57 sayılı Devlet Memurları Kanunu'nda yer alan düzenlemelerin, 4/C maddesi kapsamında görev yapan geçici personel hakkında referans norm olarak uygulanabileceği açıktır.
Nitekim Danıştay 'nun benzer uyuşmazlıklara ilişkin kararları da bu yöndedir.
Kaldı ki, dava konusu işlemin dayanağı olarak gösterilen Bakanlar Kurulunun 20.12.2013 tarihli ve 2013/5758 sayılı kararıyla yürürlüğe konulan Türkiye İstatistik Kurumunda 2014 Yılında Geçici Personel Çalıştırılması İle Kurum Dışında Görevlendirilecek Kamu Personeline İlişkin Usul ve Esasların Belirlenmesi ve Ödenecek Ücretlere Dair Bakanlar Kurulu Kararının 8.maddesinin 1.fıkrasında yer alan, "Bu Karar gereğince istihdam edilecek geçici personelin sözleşmeleri; a ) Bu bendin 1 ila 15 inci alt bentlerinde yer alan fiil ve hallerden herhangi birini bir sözleşme dönemi içinde iki kez, 16 ila 27 nci alt bentlerde yer alan fiil ve hallerden herhangi birini bir sözleşme dönemi içinde bir kez işlediğinin tespit edilmesi halinde sözleşme döneminin bitimi beklenmeksizin hemen sona erdirilir." şeklindeki düzenlemenin, maddede yer verilen ve ağırlığı bakımından Devlet memurluğundan çıkarma cezasını gerektirmeyecek nitelikte olan fiil ve hallerin sözleşme feshi nedeni olarak öngörülmesinin ölçülülük ilkesine aykırılık teşkil ettiği ve hakkaniyete de uygun olmadığı gerekçesiyle Dairemizin 15/10/2014 tarihli ve E:2014/4848 sayılı kararıyla yürütmesinin durdurulmasına karar verilmiştir.
Bu açıklamalar kapsamında dava konusu uyuşmazlık değerlendirildiğinde; davacıya isnat edilen fiillerin sübuta erdiği sonuç ve kanaatine varılmakla birlikte, fiillerin yukarıda açıklandığı üzere "referans norm" olarak dikkate alınması gereken 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu'nun 125. maddesinin birinci fıkrasının ( E ) bendinde sayılan ve "Devlet memurluğundan çıkarma" cezasını gerektiren fiil ve haller içerisinde yer almadığı anlaşıldığıdan, davacının "görevini sonlandıran" sözleşmesinin feshedilmesine ilişkin işlemde hukuka uygunluk bulunmadığı sonucuna varılmış, bu nedenle de davanın reddi yolunda verilen temyize konu kararda hukuki isabet görülmemiştir.
SONUÇ : Açıklanan nedenlerle, davacının temyiz isteminin kabulü ile Mahkeme kararının BOZULMASINA, yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın İdare Mahkemesine gönderilmesine, kullanılmayan 45,60 TL harcın isteği halinde davacıya iadesine, bu kararın tebliğ tarihini izleyen 15 ( onbeş ) gün içerisinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere, 09.09.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.