Çoğumuzun bildiği gibi kazalar sadece iki şeyden meydana gelir " güvensiz hareket veya uygulamalar ve güvensiz koşullar. Bazılarımız bilir ki 10 kazanın 9’u bu güvensiz hareketlerin veya “daha iyi biliyorum" diyerek yaptığımız şeylerin sonucudur. Eğer üzerinde düşünülecek olursa garip bir durumdur. Çevremizdeki herhangi diğer iş tehlikelerinden çok kendi hareketlerimizden korkmalıyız. Neden her gün, kasıtlı olarak kendimizi yaralanmaya maruz bırakalım?
Bu Bana Olmayacak
Basitçe, çoğumuz yaptığımız iş hakkında düşünüyoruz ve yaralanmaya neden olacak riskleri gözetme eğilimindeyiz. Bu işi defalarca, defalarca kez bu yolla yaptığımızı ve kötü hiçbir şey olmadığını düşünürüz. Bundan dolayı, bugün bize kötü bir şey olmayacaktır. Entellektüel bir düzeyde, potansiyel bir tehlikenin olduğuna inanırız ancak yaralanma riskinin düşük olduğuna karar veririz. Çünkü, şimdiye kadar hiç yaralanmamışızdır, aslında kendimizi güvenlik bilincine sahip olarak düşünürüz.Bunu yapmak için doğru yolu biliyoruz, bunu bu şekilde yapmanın tehlikeli olduğunun farkındayız, ama kendimiz için gerçekten düşündüğümüz şey: “ Bu bana olmayacak.”
Kısa Sürecek
Bazılarımız iş güvenliği uygulamalarını takip etmede oldukça titiziz, ama bir iş için “sadece bir dakika sürecek” diye güvensiz bir metot veya araç kullanırız. Örneğin, koruyucu gözlüklerin takılmaması çünkü iş sadece bir dakika alacak, veya kilitlenmemiş bir makine çünkü bir ayarlama sadece bir saniye alacaktır.
Genellikle, biraz güvensiz veya belki biraz güvensiz bir şeyler yapmadan hemen önce hakkında düşünürüz. Daha iyisini biliriz, güvenli şekilde yapmayı biliriz, ama biraz şansa bırakırız. Sonuç olarak deriz ki: “Bir yaralanmaya sebep olacağını biliyorum, ama “bu bana olmaz””. Belki insan doğası, kazaların daima başkasının başına geldiğini düşünebilir, ama kazalar sizin başınıza da gelebilir. Sizi farklı kılan nedir?
Neden ilk etapta şansa bırakmak? Sadece ilk etapta işi güvenli ve doğru yapmak için zaman ayırmaya karar verebilirsiniz.
Kaynak:
Bu Bana Olmayacak
Basitçe, çoğumuz yaptığımız iş hakkında düşünüyoruz ve yaralanmaya neden olacak riskleri gözetme eğilimindeyiz. Bu işi defalarca, defalarca kez bu yolla yaptığımızı ve kötü hiçbir şey olmadığını düşünürüz. Bundan dolayı, bugün bize kötü bir şey olmayacaktır. Entellektüel bir düzeyde, potansiyel bir tehlikenin olduğuna inanırız ancak yaralanma riskinin düşük olduğuna karar veririz. Çünkü, şimdiye kadar hiç yaralanmamışızdır, aslında kendimizi güvenlik bilincine sahip olarak düşünürüz.Bunu yapmak için doğru yolu biliyoruz, bunu bu şekilde yapmanın tehlikeli olduğunun farkındayız, ama kendimiz için gerçekten düşündüğümüz şey: “ Bu bana olmayacak.”
Kısa Sürecek
Bazılarımız iş güvenliği uygulamalarını takip etmede oldukça titiziz, ama bir iş için “sadece bir dakika sürecek” diye güvensiz bir metot veya araç kullanırız. Örneğin, koruyucu gözlüklerin takılmaması çünkü iş sadece bir dakika alacak, veya kilitlenmemiş bir makine çünkü bir ayarlama sadece bir saniye alacaktır.
Genellikle, biraz güvensiz veya belki biraz güvensiz bir şeyler yapmadan hemen önce hakkında düşünürüz. Daha iyisini biliriz, güvenli şekilde yapmayı biliriz, ama biraz şansa bırakırız. Sonuç olarak deriz ki: “Bir yaralanmaya sebep olacağını biliyorum, ama “bu bana olmaz””. Belki insan doğası, kazaların daima başkasının başına geldiğini düşünebilir, ama kazalar sizin başınıza da gelebilir. Sizi farklı kılan nedir?
Neden ilk etapta şansa bırakmak? Sadece ilk etapta işi güvenli ve doğru yapmak için zaman ayırmaya karar verebilirsiniz.
Kaynak: